Ο δικός μου Άγιος Βαλεντίνος!

Πηγαίνοντας μια βόλτα στα μαγαζιά, βλέπω κόσμο να τρέχει να αγοράσει δώρα στους αγαπημένους τους για την ερχόμενη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Οι γυναίκες σε έξαλλη κατάσταση τρέχοντας από το ένα μαγαζί στο άλλο αναζητώντας ποιό εσώρουχο να διαλέξουν, τι φόρεμα να βάλουν και διαρκής αγωνία για το που θα τις πάει ο αγαπημένος τους. Οι άντρες προσπαθώντας να μην τις απογοητεύσουν, κλείνουν τραπέζια σε πολυτελή εστιατόρια, διαλέγουν κοσμήματα, λουλούδια και ούτω καθεξής.

Εγώ προσωπικά την απεχθάνομαι αυτή τη γιορτή. Πως είναι δυνατόν θα πείτε μερικοί. Δεν είσαι ερωτευμένη και για αυτό δεν σου αρέσει. Όχι. Έχω υπάρξει ερωτευμένη πολλούς Φλεβάρηδες. Κατά την άποψη μου είναι καθαρά μια εμπορευματοποιημένη γιορτή.

Γιατί δηλαδή πρέπει ένα ζευγάρι να περιμένει μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου για να κάνει ένα δώρο στη/στο σύντροφο του; Γιατί πρέπει να δείξουμε τα συναισθήματα μας μια συγκεκριμένη μέρα που το κάνουν όλοι; Το θέμα είναι να δείχνουμε στους ανθρώπους πόσο τους αγαπάμε και πόσο νοιαζόμαστε για αυτούς όλες τις μέρες χωρίς να περιμένουμε μια γιορτή να μας το υπενθυμίσει. Άλλωστε από πότε έγινε η εκδήλωση αγάπης μια γιορτή;

Βέβαια σίγουρα κάποιοι θα πουν πως με τους ρυθμούς που πλέον ζούμε δεν υπάρχει χρόνος για εκδήλωση αγάπης και ενδιαφέροντος, οπότε συμβιβαζόμαστε για τις 14 Φεβρουαρίου.

Εγώ εύχομαι ότι και να κάνετε την ημέρα των ερωτευμένων να περάσετε υπέροχα με τα αγαπημένα σας πρόσωπα και να ηρεμήσετε από αυτή την διαρκή τρέλα που επικρατεί γύρω μας.