Tattoo εν έτει 2012

Μια τέχνη που ξεκίνησε με τις χειρότερες προδιαγραφές για να γίνει μόδα και σήμερα ανήκει στα τοπ στοιχεία που φοριούνται απ’ όλο τον κόσμο. Μετά από τα 40 κύματα που πέρασε, που θεωρήθηκε ό,τι χειρότερο, που το είχαν μόνο φυλακισμένοι, έρχεται να γίνει μόδα και σχεδόν must για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Και κάπως έτσι αρχίζει ένα δείγμα τιμωρίας και στιγματισμού να απελευθερώνεται μέσα από την τέχνη. Αφήνοντας πίσω τη βαριά και μακροχρόνια ιστορία που κουβαλά αυτό το είδος τέχνης, και σκεπτόμενοι σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, όλοι έχουμε λίγο πολύ ερωτήσεις γύρω από τα ταττουάζ. Η πρώτη και λογικότερη ερώτηση που πρέπει να περνά από το μυαλό καθενός από εμάς είναι η εξής: Η μόδα είναι από τη φύση της κάτι παροδικό και εναλασσόμενο - πώς είναι δυνατόν κάτι τόσο μόνιμο, όσο ένα tattoo να εντάσσεται στον τομέα της μόδας; 

Σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, υπάρχει κόσμος ο οποίος θυσιάζει στο όνομα της μόδας ένα μέρος –μικρό ή μεγάλο- του σώματος του, προκειμένου να είναι μέσα στα πλαίσια κάποιας κοινωνικής ομάδας. Ξεχνούν όμως, πως τα ταττού δεν έχουν να κάνουν με «ομάδες». Είναι κάτι που αφορά αποκλειστικά το άτομο. Πρέπει να το αγαπάς, να σημαίνει κάτι, και να είσαι σίγουρος ότι θα το βλέπεις με το ίδιο μάτι για όλη σου στη ζωή. Να είσαι σίγουρος ότι έχεις κάνει τη σωστή επιλογή, και επομένως σεβόμενος τις επιλογές σου δε θα αναγκαστείς κάποια στιγμή να το αφαιρέσεις από πάνω σου, σβήνοντάς στο λες και ήταν ζωγραφισμένο με μαρκαδόρο. 

Ομολογουμένως, κανείς δεν μπορεί να κατακρίνει κάποιον για τα ταττού του και γενικότερα για την εμφάνιση του. Είναι όμως προφανές ότι τη σήμερον ημέρα, τα ταττού έχουν αρχίσει να μπαίνουν στην κατηγορία των πραγμάτων που σιγά σιγά ισοπεδώνονται και χάνουν το μέτρο. Συνεπώς χάνεται η ουσία και η ομορφιά τους. Κι αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός και μόνο ότι σε μία χώρα συναντάς συστηματικά τα ίδια και τα ίδια σχέδια πάνω τους ανθρώπους. Καλό  θα ήταν λοιπόν, να αρχίσουμε να σεβόμαστε την μοναδικότητα μας και των υπολοίπων. Τα ύπολοιπα τα ξέρει ο καθένας προσωπικά ...