Ο Gautier μιλάει στο Art Nouveau

Πρίν λίγες ημέρες είχα την τύχη και την τιμή να γνωρίσω ένα υπέροχο άνθρωπο, έναν εκπληκτικό τραγουδοποιό.. τον Gautier!

Ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία σε έναν τελείως διαφορετικό χώρο. Παρόλ’ αυτά τίποτα δεν τον κράτησε στο να πραγματοποιήσει το ονειρό του.

Με κίνητρο την μεγάλη του αγάπη για την folk/rock μουσική και σε συνδιασμό με τον επαγγελματισμό που τον χαρακτηρίζει, τα αποτελέσματα είναι καταπληκτικά!

Λάτρεψα την μουσική του όπως θα την λατρέψετε και εσεις!

Ο Gautier Velissaris λοιπόν μου μίλησε, και τον ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτή την υπέροχη συνέντευξη! Θα ξανά ακούσουμε νέα του πολύ σύντομα, γι’ αυτό να είστε σίγουροι..

Σίσσυ Nικολαιδη: Ο τρόπος που έγινε το όνειρο σου πραγματικότητα, ήταν εντυπωσιακός! Διαβάζοντας σε προηγούμενη συνέντευξη σου πως τα παράτησες όλα και ακολούθησες την καρδιά σου μας δίνει ελπίδα και μας εμπνέει όλους μας..Μίλησε μας λίγο για αυτό! Follow your heart και όπου βγει;

Gautier: Ναι. Σίγουρα follow your heart. Αν μπορεί να πλαναριστεί και λίγο, καλό θα είναι. Όπως επίσης το να υπάρχουν ενδείξεις ότι ενδεχομένως αυτό για το οποίο τα αφήνεις όλα όχι μόνο αξίζει αλλά και έχει ελπίδες να ευδοκιμήσει, τότε ακόμη καλύτερα! Γενικά πάντως, πιστεύω, οφείλουμε να ακολουθούμε αυτό που πραγματικά θέλουμε, και να μην ζούμε τις ζωές και τα όνειρα άλλων. Γιατί στην τελική, την δική μας ζωή ζούμε, και όταν φτάσει κάποια στιγμή στο μέλλον, η ώρα να αφήσουμε τα επίγεια, καλό είναι να το κάνουμε με γεμάτη την καρδιά και την ψυχή. Και τι καλύτερος τρόπος από το να κάνουμε -ή να προσπαθούμε να κάνουμε- αυτό που μας αρέσει περισσότερο!

Σίσσυ Νικολαιδη: Η αλτερνατιβ μουσική στην Ελλάδα πιστεύω πως δεν έχει δείξει ακόμα τα δόντια της..Υπάρχουν αναμφισβήτητα πολλοί καλλιτέχνες, μουσικοί, τραγουδοποιοί αλλά δεν προωθείται αρκετά νομίζω.. Συμφωνείς;

Gautier: Πιστεύω πως οι συνθήκες δεν επιτρέπουν την εύκολη διέξοδο της δημιουργικότητας πολλών νέων και λιγότερο νέων καλλιτεχνών και μπαντών της αλτέρνατιβ/indie σκηνής και όχι μόνο. Το να προωθείς και το να προωθείσαι, όπως και το να ηχογραφείς ακόμη, κοστίζει χρήματα, τα οποία σπανίως επιστρέφουν ως επένδυση. Άρα, όσο οι οικονομικές συνθήκες δεν το επιτρέπουν, τόσο οι καλλιτέχνες -και γενικότερα, όσοι ασχολούνται με την τέχνη ή την “τέχνη”- θα πρέπει να περιμένουν…υπομονή και επιμονή!

Σίσσυ Νικολαιδη: Το “Home” έχει ξεχωρίσει στις καρδιές του κόσμου… Προσωπικά λατρεύω το “Ι didn’t know”! Πως φτάνει ένα τραγούδι στο τελικό αποτέλεσμα; Πως ξεκινάει σαν ιδέα;

Gautier: Είναι η πιο ωραία διαδικασία. Αν μπορώ να το παρομοιάσω με κάτι, είναι μια μικρογραφία, ή καλύτερα μια μικροεμπειρία, της γέννας. Κυοφορείς την ιδέα στο υποσυνείδητο ενδεχομένως για καιρό, μέχρι που φτάνει η ώρα της κρίσης (με την κυριολεκτική έννοια) και το κομμάτι, το τραγούδι, πρέπει να βγει!! Προσωπικά νοιώθω συχνά εξουθενομένος μετά την συγγραφή ενός τραγουδιού! Είναι και αυτό ένα μυστήριο. Ίσως επειδή πρόκειται για μια κατάθεση ψυχής κάθε φορά, και τέτοιου τύπου καταθέσεις…δεν βγαίνουν τόσο εύκολα! Το I Din’t Know πάντως, όπως και ολα τα τραγούδια του πρώτου μου δίσκου Babylon, έχει την δική του ιστορία. Μιλάει για τον άνθρωπο που δεν ξέρει πια που να πάει, τι να πιστέψει, σε ποιόν να απευθυνθεί. Πραγματεύεται όλους αυτούς που νομίζουν ότι ξέρουν την μοναδική αλήθεια ή ότι δικαίως μάχονται -συχνά όμως προς τις λάθος κατευθύνσεις. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα νούμερα συχνά ξεγελάνε τον κόσμο, ότι παρατηρείται έντονα το φαινόμενο της οχλαγωγίας. Μπορείς να πεις ότι το τραγούδι έχει μια αυτοβιογραφική τάση -όπως και όλα τα κομμάτια του δίσκου άλλωστε.

Σίσσυ Νικολαιδη: Το συγκεκριμένο είδος μουσικής το έχουμε συνδυάσει λίγο με κάπως στενάχωρες συναισθηματικές καταστάσεις..Πιστεύεις πως όταν ο άνθρωπος περνάει μια δύσκολη φάση στη ζωή του, γίνεται πιο δημιουργικός, πιο οξυδερκής, πιο σκεπτόμενος;

Gautier: Σε εμένα ναι, σχεδόν κατηγορηματικά ναι. Δεν επιζητώ να είμαι όμως στεναχωρημένος για να μπορώ να δημιουργώ. Αλίμονο! Και η χαρά μπορεί να δώσει έναυσμα για δημιουργικότητα, σε άλλους περισσότερο, σε άλλους λιγότερο. Για μένα είναι ένα challenge το να κάνω και τις ευτυχείς στιγμές της ζωής μου μέρη νέων τραγουδιών.

Σίσσυ Νικολαιδη: Ποια είναι η σχέση σου με τα social media; Πιστεύεις πως βοηθάνε τους νέους καλλιτέχνες να δείξουν την δουλειά τους; Εννοώ τους κάνουν λίγο πιο ανεξάρτητους, σε ότι αφορά το ότι αν πιστεύουν στην δουλειά τους και στο “προιόν” τους, και αν αρέσει στον κόσμο δεν χρειάζεται να υπάρχουν συγκεκριμένοι άνθρωποι για να προωθηθούν;

Gautier: Σίγουρα η εποχή του ιντερνετ και των social media έχει δώσει τα εφόδια σε όλους να επικοινωνήσουν την δουλειά τους, τα όνειρά τους και τα σχετικά. Δεν χρειάζεται πλέον δηλαδή να περνάει κάποιος καλλιτέχνης από τις δισκογραφικές εταιρίες οι οποίες έχουν σχεδόν εκλείψει, ή τουλάχιστον έχω εγω ως εντύπωση. Δύσκολα όμως, αν όχι σχεδόν αδύνατο, να μην χρειαστεί ο καλλιτέχνης κάποια στιγμή την βοήθεια για την προώθηση του από τους πιο “ειδικούς” τους αθλήματος. Το καλό ότι ένας καλλιτέχνης μπορεί πλέον να καταφέρει πολλά μόνος του, είναι ίσως και μια βασική δυσκολία…ότι όντως πρέπει να τα κάνει όλα – ή τέλως πάντων, αρκετά- μόνος του…

Σίσσυ Νικολαιδη: Γνωρίζουμε πως έχουμε μια τελείως διαφορετική φιλοσοφία έδω στην Ελλάδα σε ότι αφορά το download, που είναι μια από τις βασικές πηγές εισοδήματος για ένα καλλιτέχνη. Ποια είναι η γνώμη σου; Πως γίνεται να “βγάλει” χρήματα ένας νέος καλλιτέχνης ώστε να έχει και δύναμη να συνεχίσει;

Gautier: Πέτυχες διάνα…στον άδειο κουμπαρά. Αγνοώ ποιός είναι ο τρόπος για να βγάλει χρήματα ένας νέος καλλιτέχνης μέσα από την όλη διαδικασία. Δύσκολα πια αγοράζει κανείς CD, μουσική από το iTunes, κάνει donations κ.ο. στην Ελλάδα. Ο καλλιτέχνης για να τα βγάλει πέρα πρέπει να κάνει πρωινή δουλειά ή να έχει τις λεγόμενες πλάτες -ένα απίστευτα συχνό φαινόμενο για μια μεγάλη πληθώρα καλλιτεχνών που ακούμε πια. Ταλέντο συναντάμε παντού. Όσοι όμως έχουν και την οικονομική ευχέρεια, είναι ευνόητο πως είτε προχωράνε πιο γρήγορα είτε δεν χρείαζεται να βάζουν νερό στο κρασί τους, και τέλως πάντων, να μην τους νοιάζει αν το νοίκι και τα μαθήματα στο ωδείο θα πληρωθούν στο τέλος του μήνα. Μακάρι να ήταν τα πράγματα διαφορετικά. Είμαι σίγουρος ότι ο κόσμος κατανοεί ότι η τέχνη χρειάζεται συνεχή ανατροφοδότηση, όχι για να πλουτίσει πια ο καλλιτέχνης, αλλά για να βγάλει τα έξοδά του. Αλλά τι να κάνουμε που οι τσέπες όλων είναι πια άδειες… Η μουσική και οι τέχνες κατεβαίνουν γρήγορα στις προτεραιότητες ενός προϋπολογισμού. Ας ελπίσουμε μόνο να τελειώσει γρήγορα αυτό και να καταφέρουμε να βγούμε από την δίνη!

Σίσσυ Νικολαιδη: Πολλοί θα έλεγαν πως αν ήσουν στο εξωτερικό θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα.. Συμφωνείς; Ή αν θέλει να κάνει κάποιος καριέρα, όποια και να είναι αυτή, μπορεί να την κάνει παντού;

Gautier: Δεν γνωρίζω πως θα ήταν, μόνο εικασίες μπορώ να κάνω. Δεν έχω τίποτα να χάσω βέβαια με το να δοκιμάσω! Δεν νομίζω πως μπορεί να κάνει κάποιος καριέρα παντού με την ίδια ευκολία. Ένα απλό παράδειγμα, αν έπαιζα ινδικό σιτάρ, μάλλον θα είχα περισσότερη τύχη με το να έμενα στην Ινδία από το να πήγαινα στο Μπουρουντί. Παρομοίως, στην Ελλάδα, πιο λογικό είναι κανείς να κάνει καριέρα με το να τραγουδάει στα ελληνικά σε μια ενδεχομένως (χιλιο)πεπατημένη οδό από το να τραγουδάει αγγλόφωνο ροκ, τουλάχιστον στις μέρες μας!

Σίσσυ Νικολαιδη: Ποια είναι τα σχέδια σου και για το άμεσο αλλά και για το πιο μακρινό μέλλον;

Gautier: Μμμ…να βρω την δύναμη να συνεχίσω να κάνω αυτό που θέλω να κάνω. Να γράφω μουσική και να την μοιράζομαι με τον κόσμο. Προς το παρόν πάντως, επικεντρώνομαι στο live στο Λονδίνο στο τεράστιο κ ιστορικό The Forum στα πλαίσια του The Other Side of Greece όπου συμμετέχουν προσκεκλημένοι του Φιλ. Πλιάτσικα όπως η Ελ. Ζουγανέλη, ο Μπ. Στόκας, ο Πετρολούκας Χαλκιάς και άλλοι πολλοί.

Σίσσυ Νικολαιδη: Θα ήθελα τέλος να μοιραστείς με τους αναγνώστες του Art nouveau, ένα μότο που σε χαρακτηρίζει και σε εμπνέει.

Gautier: Ταλέντο – Τόλμη – Τύχη. Τα τρία Τ της επιτυχίας σύμφωνα με τον Οδυσσέα Ελύτη.

Για να μαθαίνετε τα νέα του κάντε like στην επίσημη σελίδα του στο Facebook.