Το project συνεντεύξεων του Art Nouveau με νέους δημιουργούς συνεχίζεται, αυτή τη φορά μας μιλάει η μία και μοναδική Ιουστίνη Νικάνδρου, γεννήθηκε στην βόρεια Εύβοια στις 16 Μαΐου του 94 ήρθε στην Πάτρα το 2009, σπουδάζει στο τμήμα Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Πατρών, είναι νεαρή ποιήτρια η οποία δηλώνει ονειροπόλα και πεισματάρα να πραγματοποιήσει τους στόχους της και να γεμίσει τους αναγνώστες της με ελπίδα και έμπνευση.
Art nouveau: Πως αποφάσισες Τίνα να ασχοληθείς με την συγγραφή και την ποίηση;
Τίνα: Δεν ήταν ακριβώς απόφαση παρά μια ανάγκη να εξωτερικεύσω συναισθήματα και σκέψεις. Είναι κάποιες στιγμές που όλα αυτά που έχεις μέσα σου τα νιώθεις υπερβολικά να παραμένουν εκεί και τότε απλά γράφεις!
Art nouveau: Είχες από μικρή το συγγραφικό δαιμόνιο;
Τίνα: Η μητέρα μου έχει πει πως μόλις ξεκίνησα να γράφω της αφιέρωνα μικρά παραμυθάκια. Πέρασα όμως αρκετά χρόνια χωρίς να ασχολούμαι με την ποίηση, όταν κάποια στιγμή το θεώρησα αναπόφευκτο να το αποφύγω.
Art nouveau: Η οικογένεια και οι φίλοι σου πως αντιμετώπιζαν αυτή την κλίση σου;
Τίνα: Φάνηκαν να παραξενεύονται με αυτή την κλίση μου όταν το έμαθαν. Άργησα να εκμυστηρευτώ αυτή την πλευρά μου, γιατί πρόκειται για μέρος του εαυτού μου και το θεωρούσα πολύ προσωπικό. Ωστόσο, πλέον που αποφάσισα να το μοιραστώ, όλοι με στηρίζουν και με παροτρύνουν ακόμη για περισσότερα. Υπάρχουν φυσικά και άνθρωποι που ακόμη πιστεύουν πως η ποίηση ανήκει στους ‘’κουλτουριάρηδες’’.
Art nouveau: Τι θέματα αναπαράγεις μέσα από την πένα σου;
Τίνα: Είναι θέματα ποικίλα που ‘’ξεπετάγονται’’ θα έλεγα στην καθημερινότητα μου. Είναι πράγματα που προσπαθώ να ξεπεράσω την επιφάνεια τους.
Art nouveau: Έχεις κάποιο αγαπημένο βιβλίο;
Τίνα: Δυσκολεύομαι πάντα να διαλέξω ανάμεσα σε έργα. Ίσως να έλεγα τον Μικρό Πρίγκιπα του Antoine de Saint-Exupery. Ο λόγος είναι πως μαθαίνεις πολλά μέσα από ένα μικρό βιβλιαράκι.
Art nouveau: Ένα απόφθεγμα κάποιου συγγραφέα που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;
Τίνα: Θα ήθελα να μοιραστώ ένα απόφθεγμα του Friedrich Nietzsche που λέει: «Πρέπει να έχει κανείς χάος μέσα του για να μπορέσει να γεννήσει ένα αστέρι που χορεύει.»
Art nouveau:Μπορείς να κάνεις το ανάλογο για κάποιους αγαπημένους σου στίχους ποίησης;
Τίνα: Νιώθω πως αν διάλεγα κάποιους θα αδικούσα πολλά όμορφα ποιήματα.
Art nouveau: Αγαπημένος ποιητής;
Τίνα: Αγαπημένος μου ποιητής είναι ο Οδυσσέας Ελύτης. Θυμάμαι να δανείζομαι ποιήματά του από την βιβλιοθήκη του σχολείου μικρή ακόμη και να τα διαβάζω με θρησκευτική ευλάβεια.
Art nouveau: Κάποιους δημιουργούς που θαυμάζεις και πιθανώς να σε έχουν επηρεάσει;
Τίνα: Είναι τόσοι πολλοί που περνούν από από μπροστά σου και όμως μένουν μέσα σου, που θα έπρεπε να αναφέρω όλους όσους έχω διαβάσει. Θα έλεγα όμως από έλληνες την Αλκυόνη Παπαδάκη. Όταν πρωτοδιάβασα αποσπάσματα της είπα πως γράφει όπως σκέφτομαι. Είναι δύσκολο κάτι τέτοιο.
Art nouveau: Γιατί σήμερα δεν διαβάζουμε ποίηση;
Τίνα: Δεν πιστεύω πως δεν διαβάζουμε ποίηση. Βλέπω σε πολλές ποιητικές εκδηλώσεις πλήθος κόσμου. Απλά ειδικά οι ηλικίες κοντά στην δική μου γενιά προτιμούν να ανοίξουν μια τηλεόραση ή να σερφάρουν στο διαδίκτυο από το να μάθουν τον κόσμο μέσα από λέξεις. Γιατί περί αυτού πρόκειται η ποίηση.
Art nouveau: Tελικά το σχολείο μας έμαθε διηγηματογραφία και αξιόλογη ποίηση;
Τίνα: Το σχολείο έχει αφήσει εκτός της τάξης έργα που σου μαθαίνουν την ζωή, κάτι που δυστυχώς είναι πρώτιστης σημασίας. Για μένα θα έπρεπε το μάθημα να ξεφεύγει από τα όρια της σχολικής ύλης.
Art nouveau: Ένας ποιητής μπορεί να τα καταφέρει στις εκδόσεις σήμερα;
Τίνα: Εγώ η ίδια δεν έχω εκδώσει ακόμη κάποιο κείμενο ή ποίημα. Όσες φορές το έχω σκεφτεί είναι από τους παράγοντες που με προβληματίζουν λόγο της εμπορικής φύσης που απαιτείται από τις εκδοτικές . Ίσως με επιμονή και προσπάθεια να τα καταφέρει κάποιος.
Art nouveau: Ένα συγγραφικό, ποιητικό σου όνειρο;
Τίνα: Να μπορούν οι αναγνώστες να ταυτίζονται με αυτό που διαβάζουν.
Art nouveau: Πως φαντάζεσαι την ζωή σουν σαν ποιήτρια ή συγγραφέας σε 15 χρόνια;
Τίνα: Ευτυχισμένη που μπορώ ακόμη να υποστηρίζω αυτό που αγαπάω!
Art nouveau: Θα ήθελες να μας αφιερώσεις ένα ποίημα σου;
Τίνα: Περπατάς σε σοκάκια και βρίσκεις το αδιέξοδο.
Τι να χρωστάς άραγε στον εαυτό σου;
Έφτασες στο τέλμα ψάχνοντας χαμένα όνειρα και επικηρυγμένες αγκαλιές.
Τι να χρωστάς άραγε στους άλλους;
Τους οδήγησες κι αυτούς σε σκονισμένες μέρες και ατελείωτα μονοπάτια.
Μην ζητάς συγνώμη.
Από εσένα ίσως να χρειαστεί, γιατί άφησες τις μεγάλες λεωφόρους γι’ αυτά τα σοκάκια.
Μα πώς θα ανακάλυπτες αλλιώς εσένα;
Έπρεπε να περάσεις από αμέτρητα αδιέξοδα για να καταλήξεις εκεί που βρίσκεσαι.
Και για τους άλλους μην λυπάσαι…
Τα αδιέξοδα εξάλλου πάντα κάπου σε οδηγούν κι ας γνώριζες το αντίθετο!
Art nouveau: Tι κάνει τον “καλό” ποιητή;
Τίνα:Αυτό που έχω ως ποιητικό μου όνειρο πιστεύω. Είναι σημαντικό ο αναγνώστης να διακρίνει όχι μόνο το νόημα πίσω από τις λέξεις αλλά και δικές του πτυχές.
Art nouveau: Τι νιώθεις όταν έρχεσαι σε επαφή με το χαρτί;
Τίνα: Υπάρχουν ανάμεικτα συναισθήματα. Είναι μια περίεργη αίσθηση. Έχω νιώσει λύπη, χαρά, οργή, γαλήνη κι όλα αυτά ενώ γράφω. Πάντως στο τέλος πάντα νιώθω αυτή την ηρεμία μετά το ξέσπασμα στο χαρτί. Είναι σαν να έχει φύγει βάρος από πάνω μου.
Art nouveau: Mίλα μας για ένα χαρακτήρα που εσύ έχεις πλάσει στα αποσπάσματα σου;
Τίνα: Δεν θα εμμείνω σε κάποιον συγκεκριμένο. Οι χαρακτήρες όμως που γενικά δημιουργώ υποφέρουν και μέσα από τον πόνο, με πείσμα και αγάπη για την ζωή φτάνουν εκεί που θέλουν.
Art nouveau: Δύο λόγια για το διαδικτυακό αγαπημένο blog σου στο «άπειρο και άκομη παραπέρα»;
Τίνα: Μόλις δημιούργησα αυτό το blog. Είναι μια απόπειρα να μοιραστώ σιγά-σιγά την στοίβα από χαρτιά και λέξεις που υπάρχει σπίτι μου!
Art nouveau: Αν δεν ήσουν η Tίνα ποιος χαρακτήρας βιβλίου θα ήθελες να ήσουν;
Τίνα: Θα ήθελα να ζήσω κάποια περιπέτεια μυστηρίου ίσως. Δεν δίνω τόση βάση στο πρόσωπο όσο στην πλοκή απ’ ότι θα κατάλαβες και εσύ!
Art nouveau: Αγαπημένο παραμύθι;
Τίνα: Η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων. Μου αρέσει η τρέλα που υπάρχει διάχυτη!
Art nouveau: Kάθε συγγραφέας ή ποιητής συνήθως έχει ένα δικό του απόφθεγμα-μότο, ποίο είναι το δικό σου;
Τίνα: Δεν θα το αποκαλούσα απόφθεγμα παρά συμβουλή. «Ονειρέψου . Γιατί το όνειρο είναι το μονοπάτι της ψυχής.»
Art nouveau: Τι συμβουλεύεις ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν με το αντικείμενο;
Τίνα: Επιμονή και αμέριστη αγάπη γι’ αυτό που κάνουν αλλά και να αφήνουν το δικό τους στίγμα! Βέβαια αυτό ισχύει στα πάντα.
Art nouveau:Tι έχεις να ευχηθείς στους αναγνώστες του Art nouveau;
Τίνα: Εύχομαι υγεία σωματική και ψυχική, υπομονή για τις δύσκολες μέρες που περνάμε και να μην σταματούν ποτέ να ελπίζουν!
Αξίζει να επισκεφτείτε το blog της και να δείτε τη δουλειά της
