Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ αρκετά μπορώ να πω…ειδήσεις. Είχα πει στον εαυτό μου να μην βλέπω τηλεόραση, γιατί εκτός του ότι δεν μου προσφέρει καμία ευχαρίστηση, νιώθω πως δεν μου τα λένε και πολύ καλά.
Δεν θέλω να σας χαλάσω το Christmas spirit αλλά όπως όλοι γνωρίζετε, ο θάνατος του μικρού αυτού κοριτσιού στη Θεσσαλονίκη έγινε πρώτος τίτλος παντού και σκεφτόμουν τώρα που ήδη έχει ξεκινήσει η διαδικασία της λήθης…αυτή την μητέρα. Πόσο κατηγορήθηκε και πόσο ενοχοποιήθηκε για το θάνατο του παιδιού της. Και όλους εμάς που ξαφνικά πετάμε τα ιμάτια μας και βρίζουμε όποιον βρούμε μπροστά μας. Μάλιστα χθες άκουσε και ο υπουργός τα εξ αμάξης.. Και κάνει και αυτή η είδηση το γύρο του διαδικτύου, και αισθάνομαι πως δουλευόμαστε μεταξύ μας!
Αναγνωρίζω πως το κράτος στο οποίο ανήκω είναι ένα εγωκεντρικό κάθαρμα αλλά φταίω εγώ! Που μένω δίπλα σε αυτή την μητέρα και δεν ενδιαφέρθηκα ποτέ τι κάνει, φταίω εγώ που βγάζω ομιλίες στην παρέα μου για την κατάντια μας και δεν δίνω δεκάρα στους φτωχούς που περνάνε δίπλα μου, φταίω εγώ που δεν μου καίγεται καρφί για τίποτα…
Δεν ήθελα να σας στεναχωρήσω αλλά με αφορμή αυτό το γεγονός σηκωθείτε από το καναπέ και βγάλτε το σκασμό λέγοντας πόσο καλά του τα έσουρε του υπουργού η κυρία και ρίξτε μια ματιά στην γειτονιά σας…και βοηθήστε τον συνάνθρωπο σας, γιατί μπορεί να το καταλάβαμε όλοι λίγο αργά αλλά ζούμε σε μια χώρα όπως τις άλλες..που συμβαίνουν καθημερινά τέτοια φαινόμενα. Αν δεν αλλάξουμε πρώτα εμείς δεν θα αλλάξει τίποτα!
Αυτά.
